“သခင္”….
ငါ့႐ို႔…
အစကတည္းက မတိြ႔ခကတ္ေက
ေသာကတိတပံုတပင္နန္႔
လြမ္းေဆြးတမ္းတမွဳတိဆိုစြာ
ရင္မွာၿဖစ္လာခဖို႔ မဟုတ္ပါ။
“သခင္”….
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ခါ
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးတိ ခိုင္မာခလို႔
ခင္မင္မွဳစည္းဝိုင္းထဲမွ
အားတင္းၿပီး ငါ႐ုန္းထြက္ခေကေလ့
မလြတ္ေၿမာက္ခသူပါ။
“သခင္”…
သခင္နန္႔ပတ္သက္ၿပီး
ငါ့ရင္ထဲမွာ
ယံုၾကည္မႈေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းတိလြဲမွား
ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲကိုထိုးလဲက်
ရင္မွာေသာကေၿဖမရခသူပါ။
“သခင္”…
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ခါ
မတူညီေရဘဝတိေၾကာင့္
အားငယ္ဝမ္းနည္းစြာနန္႔
ႏွလံုးသားကိုအက်ည္းခ်
ရင္ထဲမွေဝဒနာကိုမ်ဳိသိပ္ယင္း
အတိတ္မွရက္ရာဇာ နိန္႔ရက္တိထဲကို
႐ူးသြပ္စြာ ၿပန္ၿပီးသတိရတမ္းတယင္း
သခင့္ကို
မေၿဖသာေဝဒနာတိနန္႔
ပညာၿမီဝီးတနယ္က
တိတ္တိတ္ေခ်ေနန္႔
ထာဝရဆက္ခ်စ္နိန္ပါရစီ
“သခင္”...။
No comments:
Post a Comment
ေဒစာတိုပီစေခ်ကိုဖတ္ၿပီးေက သင့္အျမင္ကို႐ြီးထားခပါႏွ