ဖြတ္ေခါင္းဆို႔

ဘဝမွာဆင္းေရး ဒုကၡ အဆင္မေၿပေစာ္တိနန္႔ၾကံဳၾကိဳက္ေရအခါတုိင္းမွာ အားကိုရာကို႐ွာဂတ္ေတေစာ္ လူသားတိ၏ဓမၼာတာပင္မဟုတ္ပါလား။ ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ ဆင္းေရးေရလူတိ ခ်မ္းသာေရလူတိူ အာဏာသွ်င္တိ စေရ စေရလူတိိေစာ္ ကိုယ့္ကံဇာတာကိုသိခ်င္လို႔ ေဗဒင္ဆရာ နတ္ဆရာမ အစဟိေရလူတိကို ခ်ည္းကပ္ေကတ္ေစာ္လဲ မဆန္းပါဗ်ာယ္။ အဂုေလ့ၿဖစ္ပံုကိုတခ်က္ၾကည့္ဂတ္ပါဖိ..။

ကၽြန္း႐ြာတ႐ြာမွာ အသက္(၄၀) ဝန္းက်င္ခန္႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္။ မယားနာမည္က“ခ်မ္းသာၿဖဴွ”။ လင္နာမည္က“ခ်မ္းသာေအာင္”။ နာမည္ကခ်မ္းသာဆိုေဂေလ့ သူ႐ို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေစာ္ ယင္း႐ြာမွာ အဆင္းေရးဆံုးၿဖစ္ေတ။ ဇာေလာက္ဆင္းရဲးေရလဲဆိုေက ထမင္းအိုးေခ်တလံုး၊ ဟင္းအိုးေခ်တလံုး၊ ဓားေခ်တေခ်ာင္း၊ ပုပ္ေခ်တလံုး၊ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ခါး/ခေတာင္း(ဒေယာ)ေခ်တထည္တည္းရာဟိပါေရ။ လင္ေယာက်္ားအၿပင္ကိုလားေဂ မယားၿဖစ္ေရသူက အိမ္ထဲမွာ ပုပ္နန္႔ခ်ဳပ္လို႔နိန္ရေရ။ မယားၿဖစ္ေရသူက အၿပင္ကိုလားေဂေလ့ လင္ၿဖစ္ေရသူက အိမ္ထဲမွာ ပုပ္နန္႔ခ်ဳပ္လို႔နိန္ရေရ။



တရက္နိန္႔ခါ ယင္း႐ြာကိုေဗဒင္ဆရာတေယာက္ေရာက္လာပါေရ။ ယင္းေဗဒင္ဆရာေလ့ ကေကာင္းမွန္ေရလို႔နာမည္ေက်ာ္နိန္ေရ။ ေယခါ မယားၿဖစ္ေရသူက သူ႔လင္ကိုေၿပာေရ။

မယား… “အဖသယ္… ကေကာင္းမွန္ေရလို႔နာမည္ၾကီးေရ ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ ႐ြာမွာ ေရာက္နိန္ေရ သတင္းကိုၾကားေရမလား။”
လင္….. “အုိင္း…ၾကားေရဝါ အမိသယ္။ ဇာၿဖစ္လို႔ပါလဲ။”
မယား….“ဇာၿဖစ္ပါဖို႔လဲ အဖသယ္။ ေဗဒင္ေခ်ယက္ေခ်ၾကည့္ေဂေကာင္းဖို႔လားလို႔။ ငါ့႐ို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဇာေလာက္ဆင္းေရးေရဆိုေစာ္ အဖသယ္အသိပါဗ်ာယ္ မလား။ ေဗဒင္ဆရာဘားကိုလားပနာ ကံဇာတာကိုမိန္းၾကည့္ေဂ ပိုမေကာင္းပါလား။”

ခ်မ္းသာေအာင္ဂါ ေဗဒင္ကို္မယံုေရလူပီပီ မယားေၿပာေစာ္ကို ခ်က္ခ်င္းမတုန္းၿပန္။ ၿမီပန္းတူကိုေသာက္ယင္းနန္႔ စိုင္းစားနိန္ေရ။ သူ႔မယားေၿပာေစာ္ဟုတ္လည္းဟုတ္ေတ။ အဝတ္ေတာင္မွ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း္မွရာ တထည္တည္းရာဟိေရဘဝ။ ယေဂေလ့ ေဗဒင္ၾကည့္ဖို႔ဆိုေဂ ေဖသာေခ်ယက္ေခ်လိုေရ။ ေဖသာကလဲးတၿပားလဲးမဟိ။ ခ်မ္းသာေအာင္တေယာက္ စိုင္းစားရေစာ္ ေဂါင္းခ်ဳပ္နိန္ေရ။ တနားစိုင္းစားၿပီးေရခါ…..

လင္…..“အိုင္း…အမိသယ္။ ေဗဒင္ ေခ်ဝ႐ွားေခ်္ၾကည့္ဖို႔ဆိုေဂ လက္ညြန္႔ ခညြန္႔ပီးဖို႔ ေဖ့သာေခ် ဒဂၤါးေခ် လိုေရမလားေယ။”
မယား….“ယင္းခ်င့္ကိုမပူေဂ့ အဖသယ္။ ငါ့႐ို႕လင္မယားဆင္းေရးေရေစာ္ကို တ႐ြာလံုးကသိေရေစာ္ရာမနား။ အဖသယ္လားလို႔ရာၾကည့္ခီ။ ေဗဒင္ဆရာကိုယွင္းၿပေဂ နားလည္ဖို႔ေစာ္ရာ။”
လင္……“အံုး…ယပိုင္ဆိုေဂ လားလိုက္ေမ အမိသယ္။”

လို႔ေၿပာၿပီးေဂ ခ်မ္းသာေအာင္တေယာက္ ဟိေရ တထည္တည္းေသာခေတာင္းေခ်ကို ဝတ္ပနာ ၿမီပန္းတူ တလံုးကိုဖြာယင္းနန္႔ ေဗဒင္ၾကည့္ဖို႔ အိမ္ကဆင္းလားခေရ။
အမွန္က မယားၿဖစ္ေတလူကလည္း ေဗဒင္ၾကည့္ဖို႔ သူ႔လင္သယ္နန္႔လိုက္လားခ်င္ေရ။ ယေဂေလ့ အဝတ္ေခ်က တထည္တည္းရာဟိေရၿဖစ္လို႔ အိမ္ထဲမွာဟိေရ ပုပ္ထဲကမထြက္ဝ့ံ။

ခ်မ္းသာေအာင္ေရ ေဗဒင္ဆရာေရာက္နိန္ေရ အိမ္ကိုေရာက္ေရခါ အိမ္ေ႐ွ့ကေဗဒင္ဆရာနန္႔ ေဗဒင္ၾကည့္ေရလူတိထိုင္နိန္ဂတ္ေတ စဆြန္မွာ အားရပါးရ ထိုင္ခ်ပလိုက္ပါေရ။ ၿပီးေဂ ေဗဒင္ဆရာကိုအၾကာင္းစံုကိုယွင္းၿပပါေရ။
ေဗဒင္ဆရာက “ေအာင္လံထူစစ္သူၾကီးပြဲ”။“ဦးသာစိန္ပန္းဒန္းလွကို႐ွာ” အစဟိေရအေ႐ြ႕တိကိုဆိုပနာ “ေဗဒင္အခ်ဳပ္ မဟာဘုတ္ဆိိုေရ” အတုိင္း မဟာဘုတ္တိုင္ထူပနာ တြက္နိန္ေရ။ တနားၾကာေဂ ေဟာလိုက္ပံုက…..

ေဗဒင္ဆရာ…..“ေ႐ွးသို႔ဆက္လို႔ ကေကာင္းဆင္းေရးဖို႔သီး။” လို႔ေဟာလိုက္ပါေရ။

“ငါ့႐ို႕လင္မယားဘဝမွာ ေအထက္ဆင္းရဲဖို႔လည္းဟိဖို႔သီးလား”လို႔စိုင္းစားၿပီးေဂ
ေဂါင္းငိုက္ဆိတ္က်ပနာ အိမကို္ၿပန္လာေရ။ မယားၿဖစ္သူက သိခ်င္ေဇာနန္႔ လင္လာဖို႔လမ္းကိုအေပါက္ေခ်က ေခ်ာင္းလို႔ၾကည့္နိန္ေရ။ လင္သယ္အိမ္ထက္တက္လာေစာ္နန္႔ မယားသယ္က အားရပါးရနန္႔မီးၾကည့္လိုက္ေရ။

မယား……“ေဗဒင္ဇာပိုင္ေဟာလိုကပါလဲ အဖသယ္။”

ခ်မ္းသာေအာင္ဂါ ခ်က္ခ်င္းအေၿဖမပီး။ တမႈိင္မႈိင္နန္႔ ငိုက္နိန္ေရ။ ေနာက္ထပ္ပနာ မယားသယ္ကထပ္မိန္းေရခါမွရာ….


လင္….“အုိင္း! အမိသယ္…ငါ့႐ို႔လင္မယားအဂုထက္ဆင္းေရးဖို႔သီးလတ္။”
မယား…..“အီးေယာင္လိုင္! သီယာမလားအဖသယ္။ အဂုေတာင္မွ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွ အဝတ္တထည္ရာဟိေရ။ စားဖို႔ေစာ္ဆိုေဂေလ့ ဂနိန္႔႐ွာ ဂနိန္႔စားနန္႔။ တနပ္ကတနပ္ကိုဆက္ဖို႔မနည္းၾကိဳးစားနိန္ရေရ။”
လင္…..“အေစာ္တိကို ပူနိန္ေရာင္ အမိသယ္။ ငါ့ဂါး ေဗဒင္ကို ေကာင္းေကာင္းယံုေရလူမဟုတ္။အမိသယ္ကို အားနာလို႔ရာ လားၾကည့္ခီေစာ္ရာ။ ကိုယ့္ၾကိဳးစားေဂရေရေစာ္ရာ။ တခုေလ့မပူေဂ့။ ကိုယ့္ေယာက်္ားတေယာက္ဟိနိန္ယာမလားေယ။”
“အမိသယ္…ယင္းေစာ္ကိုမစိုင္းစားေဂ။့ အဂု ငါေတာင္ကိုလားလိုက္ေမ။ ညစာဖက္စားဖို႔ ယင္းေခ်ယက္ေခ်႐ွာဖို႔။”
လို႔ေၿပာယင္းနန္႔ ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ေယာက္ဓားေခ်တေခ်ာင္းကိုကိုင္ပနာ
အိမ္ကထြက္လားခပါေရ။

ဓားတေခ်ာင္းကိုထမ္းလို႔ ခ်မ္းသာေအာင္တေယာက္ ေယာင္ဖယ္ ေယာင္ဖယ္နန္႔ ၿပား(ၿပ)စနားမွာ ေဝွၾကည့္ ေဒၾကည့္နန္႔လားနိန္ေရ။ တနားနိန္ေဂ တပိတ္သာ ေလာက္က်ဖို႔ ဖြတ္တေကာင္ၿမစ္ကမ္းနားကအပင္ေခါင္းကိုဝင္လားေရေစာ္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ၿမင္လိုက္ပါေရ။ၿဖားကလည္း ဘဘုန္းၿပည့္လို႔။ ခ်မ္းသာေအာင္ ရင္ထဲမွာပီတိၿဖစ္ပနာ…..

“စားယာ…..ေဒဖြတ္ေစာ္ငါ့အိုးထဲးကို ဝင္နိန္ယာ။
အဂုနက ေဗဒင္ဆရာကေဟာလိုက္တရာသီး ႐ွိသို႔ဆက္လို႔ ကေကာင္းဆင္းရဲးဖို႔သီးဆိုေရေဝါ ္။ ဇာၿဖစ္လို႔ဆင္းရဲးဖို႔သီးေလ့ဂု။ ေဒဖြတ္ကိုေရာင္းပနာ ရေရေဖသာနန္႔ ေနာက္ထပ္ မယားအတြက္ အဘိန္(ထဘိန္)ေခ်တထည္ဝယ္ပနာ ငါ့႐ို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္႐ွာေဂ ငါ့႐ို႕လင္မယားဘဝ ဒထက္ခ်မ္းသာလာဖို႔ဗ်ာယ္။”

လို႔စိုင္းစားပနာ…ခ်မ္းသာေအာင္တေယာက္ ဖြတ္ဝင္လားေရ အပင္ေအာက္ကိုၿပီးပနာဝင္လားခေရ။ ေယၿပီးေဂ ဖြတ္ဝင္လားေရ အေခါင္းကိုၾကည့္လိုက္ေတခါ ဖြတ္ကိုဂါခါ ယွယွင္းလလင္းၿမင္နိန္ရေရ။ ယေဂေလ့ အေခါင္းက ဒူ႐ူေပါက္။ ၿမစ္ဖက္ကိုကိုင္းနိန္ေရ။ ဖြတ္ ၿမစ္ထဲကိုခုန္ဆင္းဖို႔အၿပင့္သား။ ေအာက္ဖက္က ဒုတ္နန္႔ထိုးလိုက္ေက အထက္ကထြက္ၿပီးလားၿပီးေဂေခ်ာင္းကို ခုန္ခ်လားဖိုို႔။ အထက္ဖက္က ထိုးလိုက္ၿပန္ေဂေလ့ ေအာက္ကထြက္ၿပီးလားဖို႔။
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အေခါင္းကိုဆို႔ဖို႔ေစာ္က႐ွာမရ။ ေနာက္ဆံုးမွာ ခါးမွာဝတ္ထားေရ ခေတာင္းကိုခၽြတ္ပနာ အပင္ထက္ကိုတက္လို႔ အထက္ဖက္ကအေပါက္ကိုဆို႔ထားလိုက္ေတ။ၿပီးေဂ ဒုတ္ေကာင္းေကာင္းတေခ်ာင္းကို ခြပ္ပနာ ေအာက္ဖက္အေပါက္က စြတ္လို႔ထိုးေရ။ သံုးေလးေခါက္ထိုးေဂ ဖြတ္ကနာအားၾကီးနန္႔ တအား႐ုန္းပနာ ခ်မ္းသာေအာင္ခေတာင္းနန္႔ပိတ္ထားေရ အထက္ဖက္အေပါက္က ကန္႔ထြက္ပနာ ၿဖား ဘဘုန္းၿပည့္နိန္ေရ ၿမစ္ထဲကို ခုန္ဆင္းလခေရ။ ခ်မ္းသာေအာင္လည္း ေဘးနားမွာ ေထာင္ထားေရ ဓားနန္႔ လိုက္ပနာဖြတ္ကိုလက္႐ြတ္ပစ္ခ်လိုက္ေတ။ သူဆို႔ထားေရ ခေတာင္းလည္းဖြတ္ေဂါင္းမွာ ရစ္ပနာ ပါလခၿပီးေဂ သူ႔ဓားလည္းၿမစ္ထဲးကိုက်လခေရ။
ခ်မ္းသာေအာင္မွာ လက္ကိုပြတ္ပနာ နတ္ဝတ္တန္ဆာနန္႔က်န္လိုက္ေတ။ ဖြတ္ကိုလည္းမရ၊ ဓားလည္းမရ၊ ခေတာင္းလည္းမရ။