ေဆာင္းေဟမႏၱ လ,ပ,ညမွာ
ႏွင္းတိျဖေျဖာက္ လရိပ္ေအာက္ဝယ္
တစ္ေယာက္တည္းေငးမိ ပ်င္းရိရိ။
လ,ပ,သာခ ေအပိုင္ညမွာ
င႐ို႕အေသွ်ခါ ငယ္စဥ္ခါက
င႐ို႕ေတာ႐ြာ ငါ့မြီး႐ြာမွာ
သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း တေသာင္းေသာင္းနန္႔
ေပ်ာ္ေကာင္းေပ်ာ္ဖြယ္ ကဇာတ္ကတ္ေတ။
အဂုခ်ိန္ခါကား…
အဝီးတနယ္ရာ ေရာက္နိန္ပါရ
ငါ့ဘဝမွာ
မိလြမ္း ဖလြမ္း ႐ြာကိုလြမ္းလို႔
အလြမ္းမေျဖသာ ေဝဒနာကို
ရင္မွာပိုက္ယင္း ဝမ္းနည္းျခင္းျဖင့္
ပညာသင္နီ ဝီးတနယ္မွာ
ဘေဇာင္ပိုင္ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါဖို႔လဲ။
-----------
၀၁-၀၁-၂၀၀၄
No comments:
Post a Comment
ေဒစာတိုပီစေခ်ကိုဖတ္ၿပီးေက သင့္အျမင္ကို႐ြီးထားခပါႏွ