ေဆာင္းေဟမႏၱ လ,ပညမွာ
ႏွင္းတိျဖေျဖာက္ လရိပ္ေအာက္ဝယ္
တစ္ေယာက္တည္းေငးမိ ပ်င္းရရိ။
လ,ပသာခ ေအပိုင္ညမွာ
ငါ့႐ို႕အေခ်ခါ ငယ္စဥ္ခါက
ငါ့႐ို႕ေတာ့႐ြာ ငါ့မြီး႐ြာမွာ
သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း တေသာင္းေသာင္းနန္႔
ေပ်ာ္ေကာင္းေပ်ာ္ဖြယ္ ကဇာတ္ကတ္ေတ။
ဂုခ်ိန္ခါကား...
ေျဖမေျဖသာ ေဝဒနာနန္႔
“မိ”လြမ္း၊“ဖ”လြမ္း ႐ြာကိုလြမ္းလို႔
ပညာသင္နိန္ ဝီးတစ္နယ္မွာ
ဘေဇာင္ေပ်ာ္ႏိုင္ ပါဖို႔လဲ။
၀၁-၀၁-၂၀၀၂၂၀၀၄
No comments:
Post a Comment
ေဒစာတိုပီစေခ်ကိုဖတ္ၿပီးေက သင့္အျမင္ကို႐ြီးထားခပါႏွ