“တိမ္မေယာင္နက္
လြယ္မေယာင္ခက္”လတ္
ငါ့ဘဝခရီးလမ္းမွာ
ေသခ်ာနိန္ေရအရာတိကလည္း
လြဲေခ်ာ္လားခရဗ်ာယ္…။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္
ေစာင့္စားလို႔ေမွ်ာ္လင့္ခရေရအရာတိ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ဝီးကြာခၿပီးေရေနာက္မွာ
တၿမီတည္းမွာ နီးနိန္ေကေလ့
“နီးလွ်က္ႏွင့္ ဝီနိန္ရေရဘဝနန္႔”
တြိ႔ဆံုဖို႔ဆိုစြာလည္းနတၳိ
ယေကေလ့..
ငါ့က မင္းကိုဆက္ၿပီေက
ခ်စ္နိန္တုန္းသိမ့္ပါေဝး…။
ငါ့က မင္းကို
အယင္ကမေၿပာဝံခေရ
ရင္ထဲကစကားတိကိုလည္း
ေၿပာထားခခ်င္ေရ…။
တခ်ဳိ႕ကေၿပာကတ္ေတ
“ကမၻာၾကီးက အက်ဳိင္းေခ်”လတ္
ယေကေလ့..
လက္တြိ႔အေၿခအနီမွာ
ငါ့ဘဝနနန္႔က
တၿခားစီပါဗ်ာယ္…။
မင္းဟိေရနီရာကို
ငါေရာက္နိန္ေကေတာင္မွ
မင္းကိုတြိ႔ခြင့္မရေရဘဝမွာ
ေအနီရာ ေအေဒသက
ငါ့ထြက္ခြာလားေရေနာက္မွာ
ေနာက္ထပ္တၾကိ္မ္
ၿပန္ပနာတြိ႔ဆံုဖို႔ဆိုစြာက
ဇာပိုင္ၿဖစ္ႏိုင္ပါဖို႔လဲေဝး…။
......................
၁၄-၅-၂၀၀၇
(ေမာင္ေတာေရာက္အမွတ္တရ)
No comments:
Post a Comment
ေဒစာတိုပီစေခ်ကိုဖတ္ၿပီးေက သင့္အျမင္ကို႐ြီးထားခပါႏွ